Lees het verhaal van Jerjos, hij kwam als jonge vluchteling uit Syrië en helpt zijn lotgenoten op weg in Arnhem en Nederland door zich in te zetten voor samen sporten en bewegen.
Basketbal stond hoog op de agenda bij de Syrische Jerjos; hij trainde zelf op hoog niveau en gaf daarbij ook kinderen les. Tot de oorlog roet in het eten gooide. Jerjos besloot een verplichte gang naar het Syrische leger niet af te wachten en vluchtte via Griekenland en Spanje naar Nederland. Nu coacht hij medevluchtelingen om positief in het leven te staan en kansen te grijpen als ze langskomen. Ook zet hij zich in voor Sportbedrijf Arnhem. “Sporten is positief en geeft je energie. Dat probeer ik anderen ook te laten zien.”
“Als je vlucht, moet je letterlijk helemaal opnieuw beginnen. In Aleppo, de stad waar ik woonde, was ik heel actief met sporten, vooral met basketbal. Ik ben als jonge speler tot het eerste team gekomen en coachte daarnaast ook kinderen. Helaas kon ik door de oorlog niet langer blijven. Dan had ik het leger in gemoeten en dat is gewoon niet goed: ik geloof niet in geweld, ik geloof juist in de kracht van positiviteit en mensen helpen.
Na veel omwegen ben ik uiteindelijk in Nederland beland, eerst in het AZC in Ter Apel, daarna Budel en tenslotte Arnhem. Je moet je dan overgeven aan het systeem en dat is best lastig. In Syrië had ik al veel bereikt en hier begin je weer helemaal opnieuw. Maar door vrienden te maken en bezig te blijven, lukte het ook hier om weer wat op te bouwen. Met de mensen om me heen, maar ook met anderen. Zo heb ik ook Joanne Hendriksen leren kennen, van Sportbedrijf Arnhem. Zij kwam bij ons op de boot langs, om vluchtelingen uit te nodigen voor de Airborne Nightwalk. Ik ben meteen op Joanne afgestapt, met de vraag of ik misschien mee mocht wandelen. En ik ben daarbij meteen mijn vrienden op het schip gaan uitnodigen. Ook heeft Joanne haar best gedaan om mij te introduceren bij de basketbalvereniging, de Arnhem Eagles. Daar help ik nu ook mee en kan ik ook zelf weer spelen. Weet je, de kracht van bewegen is zo belangrijk. Vluchtelingen hebben vaak weinig te doen, daar word je heel depressief van. Door te bewegen kom je samen en ontstaat er vanzelf positiviteit.
De wereld kan ik niet veranderen, maar ik heb in mijn leven geleerd om de wereld klein te maken, te focussen op de mensen om me heen. Op die manier kun je zeker wél een verschil maken. Als ik mijn leven nu vergelijk met mijn eerste maand in Nederland, is dat echt 10.000 stappen beter. Ik ben dan ook bewust bezig geweest met de vraag: hoe kan ik me hier beter voelen? Wat kan ik doen om aansluiting te vinden? Hoe kan ik ook anderen daarbij helpen? Dan kom je toch terecht bij vrijwilligerswerk en sport, dat verbindt ons allemaal. Op dit moment help ik mee om vluchtelingen te helpen met hun zwemvaardigheid. We wonen op een boot, dus dat is natuurlijk heel belangrijk. Ook probeer ik mensen enthousiast te maken voor sporten op de Rijnkade. Het is fantastisch om te zien hoe zoiets moois als de sportboulevard georganiseerd wordt. En mooi om te zien hoe je op menselijke schaal het verschil kunt maken: ik probeer altijd mensen van de boot mee naar buiten te krijgen.
Sinds twee dagen heb ik nu een verblijfsvergunning, dus ik kan echt actie gaan ondernemen om mijn leven hier op te bouwen. Ik zou graag blijven werken in de sport, het liefst in combinatie met een baan als automonteur, want daarvoor heb ik in Syrië al mijn diploma’s gehaald. Maar hoe dan ook, ik zal altijd betrokken blijven bij jeugd en sport. Want sporten is ontzettend belangrijk voor een positief en gelukkig gevoel. Ik weet heel goed hoe dat het verschil kunt maken, ook als de rest tegenzit.”